วันที่ 17 ตุลาคม 2019
วันพฤหัส สัปดาห์ที่ 28 เทศกาลธรรมดา
ระลึกถึงนักบุญอิกญาซีโอ ชาวอันติโอค
รม 3:21-30 สดด 130:1ข-6กข ลก 11:47-54

    นักบุญเปาโลได้เขียนจดหมายถึงชาวโรม ด้วยถ้อยคำที่ว่า “ชาวยิวและคนต่างชาติทุกคนล้วนถูกบาปครอบงำไว้เช่นเดียวกัน” (รม 3:9) ทำให้เหมือนจะเข้าใจได้ว่า ไม่มีใครจะได้รับความรอดพ้น หากพึ่งแต่ความสามารถของมนุษย์เท่านั้น แต่เปาโลเชื่อว่า พระเจ้าทรงเข้าแทรกแซงเหตุการณ์นี้ โดยส่งพระบุตรมาช่วยกอบกู้และสามารถเอาชนะในสถานการณ์ที่หมดหวังของมนุษยชาติ

“แต่บัดนี้ ความเที่ยงธรรมที่พระเจ้าทรงช่วยให้รอดพ้น” (รม 3:21) ดังนั้น เปาโลจึงเปรียบเทียบให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างฤทธานุภาพของการช่วยให้รอดพ้น กับ สภาพความเป็นทาสของบาป อำนาจแห่งการปลดปล่อยให้พ้นจากบาปของพระบิดานั้นทรงพลังและเกิดขึ้น ณ เวลาปัจจุบัน “แล้วทุกคนก็ได้รับความชอบธรรมเป็นของประทานโดยทางพระหรรษทาน อาศัยการไถ่กู้เราให้เป็นอิสระในพระคริสตเยซู  พระเจ้าทรงสถาปนาพระเยซูเจ้าเป็นเครื่องบูชาชดเชยบาปโดยอาศัยความเชื่อ และโดยอาศัยการหลั่งโลหิต เพื่อจะได้สำแดงความเที่ยงธรรมของพระองค์ โดยอดกลั้นไม่ลงโทษบาปในอดีต” (รม 3:24-25) เมื่อคนคนหนึ่งมีความเชื่อในพระเจ้า เขาจะเปลี่ยนแปลงตนเองอย่างสมบูรณ์ เป็นอิสระจากการครอบงำด้วยอำนาจแห่งบาปและความตาย และจะดำรงชีวิตการความเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้าและเพื่อนพี่น้องอย่างซื่อสัตย์ เรียกว่าเป็น “ผู้ชอบธรรม”
นักบุญเปาโลปฏิเสธภาพลักษณ์ของพระเจ้าที่โหดร้ายไร้ความปรานี พระเจ้านั้นเป็นพระบิดาผู้แสดงให้เราเห็นถึงความรักแม้มนุษย์เต็มไปด้วยบาป เปาโลบอกเล่าแก่ชาวโรมว่า พระหรรษทานของพระเจ้านั้นยิ่งใหญ่ เป็นสากลสำหรับมนุษย์ทุกคน ไม่จะเป็นชาวยิวหรือคนต่างชาติ ทุกคนอยู่ในพันธกิจกอบกู้ จนมีพระศาสนจักรด้วยการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า และทรงส่งพระจิตเจ้าลงมายังโลก

>>>>DOWNLOAD<<<<