เด็ก ๆ ถามคำถามพระสันตะปาปา
ยุวธรรมทูต จากหนังสือ Mission Today
Vol. 67, No. 4  (September/October 2009)
             สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 ทรงพบกับเด็กๆ ยุวธรรมทูตในยุโรป ในระหว่างการพบปะกันนี้เด็กๆ มีโอกาสถามคำถามต่อสมเด็จพระสันตะปาปา  คำถามที่เด็กๆ ถามและได้ลงพิมพ์ใน L’Osservatore Romano ในวันพุธที่ 3 มิถุนายน 2009

คำถาม :  หนูชื่อ เลธิเซีย  หนูอยากถามองค์สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 ว่า   คติพจน์ของยุวธรรมทูตที่ว่า “เพื่อนช่วยเพื่อน:Children Helping Children”  มีความหมายต่อพระองค์อย่างไร เมื่อพระองค์ยังเป็นเด็ก พระองค์เคยคิดว่าจะได้เป็นพระสันตะปาปาหรือไม่

ตอบ : บอกตามตรงพ่อไม่เคยคิดว่าจะเป็นพระสันตะปาปา เพราะพ่อเป็นเด็กซื่อๆ อยู่ในเมืองเล็กๆ ที่อยู่ห่างไกลจากเมืองที่เป็นศูนย์กลาง ในเขตที่ถูกลืม พวกเราดีใจที่อยู่ในพื้นที่แห่งนี้ และมิได้คิดถึงสิ่งอื่นๆ โดยทั่วไปแล้วพวกเรารู้จัก เคารพและรัก สมเด็จพระสันตะปาปาปีอูสที่ 9 ซึ่งเป็นสมเด็จพระสันตะปาปาในสมัยนั้น สำหรับพวกเราพระองค์ทรงเป็นรูปแบบที่สูงสง่า เกือบจะพูดได้ว่า อยู่อีกโลกหนึ่ง พระองค์เป็นบิดาฝ่ายจิตของพวกเรา อย่างไรก็ตามในความเป็นจริงพระองค์ทรงอยู่สูงกว่าพวกเราทุกคน และพ่อต้องบอกว่า จนถึงปัจจุบันนี้ พ่อยังไม่ค่อยเข้าใจว่า พระเจ้าทรงคิดอย่างไรต่อพ่อ มีพระประสงค์อย่างไรต่อพ่อในศาสนบริกรนี้ แต่พ่อยอมรับสิ่งเหล่านี้จากพระหัตถ์ของพระองค์ ถึงแม้ในบางครั้ง จะประหลาดใจ และดูเหมือนว่า สำหรับพ่อแล้ว เกินกำลังของพ่อ แต่พระเป็นเจ้าทรงช่วยพ่อ

ถาม: สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่รัก ผมชื่อ อเล็กซานโดร ผมอยากถามพระองค์ในฐานะพระองค์ทรงเป็นหัวหน้าของบรรดาธรรมทูตว่า พวกเราเด็กๆ จะช่วยพระองค์ประกาศข่าวดีได้อย่างไร

ตอบ: พ่อขอบอกว่า วิธีการแรกคือ ร่วมมือกับสมณองค์กรยุวธรรมทูต ด้วยวิธีนี้เธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวใหญ่ที่นำข่าวดีไปทั่วโลก วิธีนี้ทำให้เธอเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายที่กว้างขวาง พวกเธอทุกคนอยู่ในครอบครัวใหญ่นี้ แต่ละคนกระทำในส่วนของตนและร่วมมือกัน พวกเธอเป็นธรรมทูต ทำงานธรรมทูตของพระศาสนจักร  พวกเธอมีแผนงานที่งดงาม ที่ได้มีการวางแผนไว้แล้วโดยผู้แทนของพวกเธอ: การฟัง การสวดภาวนา ความเข้าใจ การแบ่งปัน และมีความเห็นอกเห็นใจ สิ่งเหล่านี้เป็นปัจจัยเบื้องต้นที่ประกอบกันเป็นวิธีที่จะเป็นธรรมทูตอย่างแท้จริง เป็นการช่วยเหลือในการแพร่ขยายพระศาสนจักรในอนาคต และเป็นการแสดงข่าวดีให้ปรากฏในโลก พ่ออยากจะขอเน้นบางอย่างในเรื่องเหล่านี้

               ประการแรกคือ การสวดภาวนา การสวดภาวนาเป็นสิ่งสำคัญมากที่สามารถเปลี่ยนแปลงโลก เพราะทำให้เกิดอำนาจแห่งการประทับอยู่ของพระเจ้า พ่อจึงอยากบอกทุกคนที่นี่ว่า จำเป็นที่เราต้องเริ่มแต่ละวัน ด้วยการสวดภาวนา และจบแต่ละวันด้วยการสวดภาวนาเช่นกัน ในการสวดภาวนาเราส่งความคิดถึงถึงพ่อแม่ของเรา จงสวดภาวนาก่อนและหลังอาหาร และในระหว่างไปร่วมพิธีบูชามิสซาในวันอาทิตย์ และเธอจะสามารถช่วยเหลือผู้อื่นได้ โดยเฉพาะผู้ที่ไม่สวดภาวนาที่บ้าน หรือ ผู้ที่ไม่รู้จักภาวนา การสอนผู้อื่นให้สวดภาวนา การสวดภาวนาร่วมกับพวกเขา วิธีนี้เป็นการแนะนำผู้อื่นให้เป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า

               ต่อไปคือ การฟัง ซึ่งก็คือการเรียนรู้ว่าพระเยซูเจ้าตรัสอะไรอย่างแท้จริง เป็นการทำให้รู้จักพระคัมภีร์เพิ่มมากขึ้น ในพระคัมภีร์เราเรียนรู้ว่าพระเจ้าทรงเป็นเหมือนกับอะไร จำเป็นที่จะต้องรู้จักพระเยซูให้ลึกซึ้งมากขึ้น ด้วยวิธีนี้พระองค์จะทรงเข้าไปอยู่ในชีวิตของเราและโดยทางชีวิตของเราพระองค์จะเข้าไปในโลก

               อีกประการหนึ่งคือ การแบ่งปัน อย่ามีความต้องการสิ่งต่างๆ เพียงเพื่อตนเองเท่านั้น ถ้าจะพูดให้ถูกต้องคือเพื่อทุกคน แบ่งปันสิ่งต่างๆ ให้กับผู้อื่น ถ้าเราเห็นว่าผู้อื่นมีความขาดแคลน เราต้องช่วยเหลือบุคคลนั้น และทำให้ความรักของพระเจ้าเป็นที่รู้จักโดยไม่ต้องใช้คำพูดมากมายในโลกส่วนตัวของเรา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่ใหญ่กว่า ด้วยวิธีนี้ เรากลายเป็นครอบครัวที่รวมเข้าด้วยกันซึ่งแต่ละคนมีความเคารพต่อผู้อื่น มีความใจกว้างต่อความแตกต่างกันของผู้อื่น  ยอมรับผู้ที่แม้มีความเห็นแตกต่างกัน อย่าปล่อยให้มีใครถูกเขี่ยไว้ที่ชายขอบ แต่ช่วยผู้อื่นให้เป็นส่วนหนึ่งของชุมชน จงมีชีวิตด้วยวิถีทางแบบง่ายๆ เหล่านี้ในครอบครัวใหญ่ของพระศาสนจักร ในครอบครัวใหญ่ของบรรดาธรรมทูต ดำเนินชีวิตในหัวข้อสำคัญๆ เช่น การแบ่งปัน มีความรู้เกี่ยวกับพระเยซูเจ้า การสวดภาวนา การฟังซึ่งกันและกัน และความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในงานธรรมทูต จะช่วยทำให้ข่าวดีเป็นความจริงในโลกของเรา