"แม่" คือธรรมทูตที่ยิ่งใหญ่

        นี่เป็นบทความที่เด็กหญิงอายุสิบสองขวบคนหนึ่งได้เขียนขึ้น
         เวลาที่ดิฉันถูกขอร้องให้เขียนเกี่ยวกับธรรมทูตที่ดิฉันรู้จักนั้น ดิฉันได้คิดถึงหลายท่าน เช่น คุณแม่เทเรซา แต่แล้วดิฉันก็ได้คิดว่า “ดิฉันจะเขียนเกี่ยวกับท่านผู้ยิ่งใหญ่เหล่านั้นได้อย่างไร ในเมื่อดิฉันไม่รู้จักพวกท่านเลย”

       บุคคลที่ดิฉันคิดว่าเป็นธรรมทูต และเป็นธรรมทูตที่ดีด้วยก็ได้แก่คุณแม่ของดิฉัน มันอาจจะแปลกสักหน่อย แต่เราก็ไม่จำเป็นที่จะต้องไปบวชเพื่อจะเป็นธรรมทูตได้

        พันธกิจของคุณแม่ของดิฉัน คือ แม่บ้าน เป็นคุณแม่ให้ดิฉัน และให้ครอบครัวของเรา คุณแม่ไม่เห็นแก่ตัว และไม่เคยให้ตัวคุณแม่มาก่อนครอบครัวของคุณแม่ ดิฉันไม่เคยอดข้าวหรือปราศจากความรักที่ไม่สิ้นสุดของท่าน และก็เหมือนกับธรรมทูตที่มีชื่อเสียงทั้งหลาย คุณแม่ของดิฉันต้องการกำลังใจมากๆ คุณแม่อาจจะทิ้งพวกเราเพื่อไปเล่นบิงโกก็ได้ แต่ท่านก็ไม่เคยทำ ท่านได้เสียสละอย่างมากที่สุดด้วยการคิดถึงดิฉันก่อนตัวท่านเอง ดิฉันเป็นคนโชคดีมากๆ ที่มีคุณแม่เป็นธรรมทูต

(จากหนังสือห้าร้อยเรื่องประเทืองปัญญา ภาค 1 หน้า 166 แปลโดยคุณพ่อยอห์น บ.นรินทร์ ศิริวิริยานันท์ อัครสังฆมณฑลท่าแร่-หนองแสง)